พระมหาโมคคัลลานเถระกล่าวว่า
เมื่อชาติก่อน ท่านเกิดเป็นมนุษย์ ได้ทำ
กรรมไว้ด้วยตนเอง เราจะบอกเนื้อความนั้นกะ
ท่าน ขอท่านจงฟังแล้วจำเนื้อความข้อนั้นไว้
ท่านเดินกัดกินอ้อยไป และมีบุรุษคนหนึ่งเดิน
ตามหลังท่านไป เขาหวังจะกินอ้อย จึงบอกแก่
ท่าน ท่านก็มิได้พูดอะไร ๆ แก่เขา ท่านไม่พูด
เขาจึงได้วิงวอนว่า ขอท่านพึงให้อ้อยเถิด ท่าน
ได้ให้อ้อยแก่บุรุษนั้นโดยข้างหลัง นี้เป็นผลแห่ง
กรรมนั้น เชิญท่านพึงไปถือเอาอ้อยข้างหลังซิ
ครั้นถือเอาได้แล้ว จงกินให้อิ่มหนำเถิด เพราะ
เหตุนั้นแหละ ท่านจักเป็นผู้เบิกบานร่าเริงบันเทิง
ใจ เปรตนั้นได้ไปถือเอาโดยข้างหลัง ครั้นแล้ว
จึงได้กินอ้อยนั้นจนอิ่มหนำ เพราะเหตุนั้นแล
เปรตนั้นได้เป็นผู้เบิกบานร่าเริงบันเทิงใจ.
จบ อุจฉุเปตวัตถุที่ 5

อรรถกถาอุจฉุเปตวัตถุที่ 5

เรื่องอุจฉุเปรตนี้ มีคำเริ่มต้นว่า อิทํ มม อุจฺฉุวนํ มหนฺตํ
ดังนี้. เหตุเกิดของเรื่องนั้น เป็นอย่างไร ?